معجزات پیامبر اکرم (ص)

معجزات نوع اول

معجزاتي است كه مربوط به اجرام سماوي مانند نزول باران، شق القمر، نزول ميوه‌ها و طعام مي‌شود...

ادامه نوشته

خاکساریه

فرقه ای هستند از فقراء که منسوبند به درویشی موسوم به سیدجلال الدین حیدر و از این رو جلالی هم خوانده می شوند. فقرای این طایفه بیشتر «طالب» و «رسائل» هستند و به مناقب خوانی روزگار می گذرانند. مراسم سخنوری و سردمداری هم غالباً کار آن هاست. خاکساریه در تهران و خراسان و فارس و بعضی بلاد دیگر پراکنده و مخصوصاً در اواخر قاجاریه شهرت داشتند.

حفصه (همسر پیامبر)

حفصه دختر عمربن خطاب، ابتدا زوجۀ خنیس بن عبدالله بود. بعد از آن که خنیس وفات یافت عمر او را به عقد پیامبر درآورد. او با اخلاق و رفتار خود پیامبر و اهل بیت را می آزرد به حدی که پیامبر یک بار او را طلاق داد و به اصرار برخی رجوع کرد. در جنگ جمل خواست با عایشه همراه شود اما برادرش عبدالله مانعش شد. اما وقتی لشگر امام علی(ع) به ذی قار رسیدند عایشه این خبر را در نامه ای به او داد، و او با امید از بین رفتن امام، کنیزان و مغنی ها را جمع کرد و به شادی پرداخت. آیه دهم سوره تحریم که مربوط به نافرمانی زنان حضرت نوح و لوط  است، به خاطر رفتارهای ناشایست حفصه و عایشه بر پیامبر(ص) نازل شد. او در سال 45 هجری وفات یافت.

ام سلمه

نام او هند، پدرش ابی امیّه، مادرش عاتکه دختر عبدالمطلب بود. همسر اول او پسر خاله اش ابوسلمه بن عبدالاسد بن مغیره بود. چون به اسلام گروید همراه ام سلمه به حبشه هجرت کرد. بعد از بازگشت از حبشه بر اثر زخمی که در جنگ اُحُد بر او وارد شد، بعد از مدتی شهید شد. بعد از آن ابوبکر و عمر جداگانه از ام سلمه خواستگاری کردند؛ ولی او اجابت نکرد. در سال جهارم هجری به عقد پیامبر(ص) درآمد. او بارها عایشه را به پیروی از علی(ع) نصیحت کرد اما عایشه به خاطر زیبایی ام سلمه به او حسادت کرده و به حرف هایش اعتنا نمی کرد. بعد از رحلت خدیجه بااتفاق فاطمه بنت اسد مراقبت فاطمه(س) را بعهده گرفت. وی در سال 62-63 هجری قبل از جنگ جمل درگذشت.

ماریه قبطیه

ماریه دختر شمعون قبطی بود که همراه با ...خواهرش شیرین و یک خواجه که برادر ماریه به نام ماپور بود و هزار مثقال طلا و بیست جامه حریر و درازگوشی به نام یعفور و قاطری به نام دُلدُل، در سال هفتم هجری از سوی پادشاه اسکندریه به رسم هدیه برای پیامبر(ص) فرستاده شد. پیامبر ماریه را به همسری خود برگزید و در محلۀ عالیه (که آن را مشربۀ ام ابراهیم گویند) منزلی برای او تهیه کرد. از او پسری به نام ابراهیم به دنیا آمد که در کودکی درگذشت. ماریه بعد از پیامبر در سال پانزدهم هجری وفات یافت.

عیساویه (عیساوه)

فرقه ای از صوفیه هستند که در شمال آفریقا به ويژه در مراکش، زوایا و تشکیلاتي دارند. این طایفه به صوفی اي به نام محمدبن عیسی منسوبند و در قرن دهم هجری می زیسته اند و از اعراب اندلس بوده اند. عیساویه در فاس، مکناسه، تونس، الجزایر و حتّی طرابلس شهرت و نفوذ داشتند. شهرت آن ها مخصوصاً به سبب اعمال عجیب شان بود. این طایفه در بعضی مراسم و جشن های خود گوشت خام را حتّی با پوست و موی می خورند، و در مواقع بروز طاعون بی ترس و احتیاط میان بیماران می روند و مخلصانه در علاج و مداوی آن ها می کوشند و این نکته اخیر از اسباب محبوبیت آن ها در بین عامه بوده است. همچنین رقص های دسته جمعی آن ها هم که به بیخودی می انجامید و در آن حال عقرب زنده و خورده شیشه را می بلعند و خنجر و نشتر به بدن فرو می کنند معروف است.