فرقه ای هستند از فقراء که منسوبند به درویشی موسوم به سیدجلال الدین حیدر و از این رو جلالی هم خوانده می شوند. فقرای این طایفه بیشتر «طالب» و «رسائل» هستند و به مناقب خوانی روزگار می گذرانند. مراسم سخنوری و سردمداری هم غالباً کار آن هاست. خاکساریه در تهران و خراسان و فارس و بعضی بلاد دیگر پراکنده و مخصوصاً در اواخر قاجاریه شهرت داشتند.