علاوه بر این، اجداد نامدار خویش را به نام پهلوانان یا نیم خدایان می پرستیدند و کراماتی دربارۀ ایشان قائل بودند. یونانیان مانند بسیاری از ملل دیگر تمام آثار طبیعت را از خورشید و رعد و اقیانوس و طوفان و باد و باران را به مقام الوهیت رسانده و می پرستیدند و هر یک از آثار مزبور را از وجودی نامرئی دانسته و آن را منشأ خیر و شر تصور می کردند وبدین لحاظ به پرستش ایشان مشغول می شدند تا بر سر لطفشان آورند یا رفع آزارشان را بنمایند.

یونانیان خدایان خود را شبیه نوع بشر تصویر می نمودند و نهایت آن که مزایایی دربارۀ ایشان قائل می شدند و خدایانشان هیکل انسان داشتند آن ها با خوردنی ونوشیدنی زنده بودند و همسر اختیار می کردند و فرزند می آوردند، دستخوش شادی وغم می شوند امّا جاودان زنده می مانند. آن ها «نکتار» می نوشیدند و خوراکی داشتند که مانع پیری بوده است.

خدایان یونان را به این ترتیب می توان دسته بندی کرد:

خداوندان نخست: از معتقدات قدیم یونان چیز زیادی در دست نیست. زمین (گائیا) و آسمان (اورانوس) معتبرترین خدایانی بودند که مدت ها می پرستیدند ولی پرستش مزبور بعدها از اهمیت خویش کاست و جای خود را به یکی از مشهورترین آن ها بود.

خداوندان آسمان: اطراف زئوس عده زیادی ارباب انواع قرار داشت که مظهر کائنات آسمانی شمرده می شدند. زن زئوس هِرا در آسمان زندگی می کرد و الهۀ عروس و مزاوجت بود. هرمس مظهر باران شناخته می شد که از آسمان می بارد و بر زمین می ریزد و پیغام زئوس را می رساند. آرتیمس نیز رب النوع ماه و به شکل زنی شکارچی مصور می شد و آپولون رب النوع خورشید و نور و موسیقی بود.

خدایان دریا: این خداوندان مظهر حالات دریا بودند و پوزئیدن برادر زئوس بر ایشان ریاست داشت که اطراف او خداوندان دیگری از جمله آفردیت رب النوع آب های ساحلی و نِره پیر مظهر دریای آرام بودند.

خداوندان زمین: در میان خداوندان زمین محترم تر از همه دِمتر رب النوع خرمن و خدای روزی رسان بود. از دیگر خدایان زمین، دیونیزوس است که خداوند مُو و انگور است.

خداوندان زیر زمین: چنانکه زئوس در آسمان و پوزئیدن در دریا حکومت می کرد. سلطنت اموات در بطن خاک قسمت برادر ایشان هادس پلوتون گردید که جانور درنده غریب الخلقه ای موسوم به سِربر (سگ سه سر) در مدخل هادس به پاسبانی مشغول بود و در دو طرف این خاک را دو رود استیکس و آکرون که آب سیاه رنگ و یخ بسته ای داشت، احاطه می کرد و اموات می بایست در کرجی نشسته تا به مقصد برسند و برای رسیدن حق العبوری بپردازند. مردم یونان سخت می ترسیدند و به استیکس سوگند می خوردند.

خداوندان کار: بعضی خداوندان مظهر قوای معنوی و کار و عواطف بشری شمرده می شدند مانند آرِس و آفردیت و آتنه ربة النوع هوش است. علاوه بر این خدایان هسیتا ربة النوع خانواده و موزهای نه گانه تربیت دهندگان صنایع و علوم و ادبیات می باشد.

خداوندان دوازده گانه اُلمپ: مردم یونان منزل زئوس را در قلۀ المپ که بلندترین کوه های یونان می باشد. در قصری که هفائیستوس به چیره دستی ساخته می دانستند. خدایان معتبر المپ تحت ریاست زئوس مشورت خانه ای ترتیب می دادند و تدارک ضیافت می دیدند و خدمتگذارانی مانند گانی مِد و هِبه برای ایشان نکتار و آمبر می آورند که این خدایان عبارتند از: زئوس، هِرا، آتنه، آرتیمس، آفردیت، دِمتر، آپولون، هِرمس، آرِس، هفائیستوس، پوزئیدن، هسیتا.

در یونان هر چهار سال یک بار جشن های اُلمپی برگزار می شد. به طور کلی یونانیان سالی هشتاد روز را صرف جشن هایی برای خدایان خود می کردند. در آن ایّام به فقرا پول می دادند تا آن ها هم بتوانند در جشن ها شرکت کنند.   

گردآورنده: مرضیه دلیری اصل